Gedoe tussen Wilders en Omtzigt, is gedoe in het hele team…
In veel teams komt het voor: twee mensen die continu botsen, waardoor de spanning steeds weer oploopt. De rest van het team laat het gaan en denkt: “Daar gaan ze weer. Laat ze het zelf maar oplossen, het is niet mijn probleem. Hier hoef ik ook niet bij te zijn.”
Herkenbaar in je team?
Vorig weekend kwam ik zelf in een dergelijke situatie terecht, tijdens een opleiding in systeemgericht werken met groepen (System-centered Training). Een collega-deelnemer en ik hadden steeds weer ‘gedoe’.
In de groep onderzochten we wat de triggers voor die irritaties waren. Dat hielp. Het maakte dat ik zag wat mij irriteerde in haar gedrag, en daar woorden aan kon geven. En dat lang niet alles wat ik projecteerde op haar, feitelijk klopte. Bovendien ontdekte ik dat mijn irritatie meer over mij zei, dan over de ander.
Vervolgens vroeg onze opleider aan de hele groep wat hún aandeel was in ons gedoe. Wat lieten zij ons uitzoeken omdat ze er zelf niet aan wilden? Of wat maakte dat zij niet ingrepen en het zo lieten voortbestaan? In welke rol duwden zij ons? In mijn geval kwam ik in een wat opstandige rol en mijn groepscollega juist in de rol van het ‘voorbeeldige’ groeplid. Sommige groepsleden vonden het bijvoorbeeld wel makkelijk dat ik af en toe stem gaf aan mijn ongemak. Dan hoefden zij dat niet te doen.
Vaak zijn er verschillen in groepen die nog niet besproken mogen of kunnen worden. Soms vind je iets van het gedrag van andere groepsleden en stoor je je bijvoorbeeld aan dat ‘voorbeeldige’ of dat opstandige. In dat soort situaties is het wel fijn als iemand anders dat (voor jou) benoemt. Dan laat je anderen de kastanjes uit het vuur halen.
Met het inzicht dat het niet alleen ons gedoe was en ook niet zo persoonlijk, viel er een last van onze schouders. Nee, de hele groep had een aandeel in en belang bij ons gedoe. Oftewel: een conflict van twee is altijd een conflict van het hele team. En door het zo uit te zoeken, voelden mijn groepscollega en ik ons weer meer verbonden.
Bij het gedoe tussen Wilders en Omtzigt in de onderhandelingen over de kabinetsplannen moest ik hier ook aan denken. Wat is het aandeel van de omstanders in hún conflict? Welk verschil mogen die twee uitzoeken, zodat Van der Plas en Yeşilgöz hun handen er niet aan hoeven te branden? En ook nu Omtzigt uitstapt, lijkt het alsof dat alleen zijn ‘schuld’ is en hij niet geschikt is voor zijn rol. Dat anderen hier geen aandeel in hebben. Ik denk dat dat anders ligt.
Door op deze systeemgerichte manier naar je team te kijken ga je meer en betere interventies zien om de ontwikkeling van het team verder te brengen. Wil jij je deze systeemgerichte blik ook eigen maken? Dan is de opleiding Stuurkunst wellicht iets voor jou.
Bart Schipmölder
Directeur-bestuurder NSO-CNA Leiderschapsacademie
Deze blog op LinkedIn aanbevelen en delen.
SCT® and Systems-Centered® are registered trademarks of the Systems-Centered Training and Research Institute Inc., a non-profit organisation.