Gezien
Evelijn de Bruijn is TTO bovenbouw coördinator bij Stichting Carmelcollege en volgde de opleiding Basisbekwaam. Daarvoor schreef ze een mooi essay over het belang van je gezien weten.
Gezien
Mevroooooouuuuuuuw… Leerling T. miauwt door de gang van een nog bijna lege school.
Het is iets voor 8-en en zoals gewoonlijk is T al op school. Al 2 jaar ben ik zijn mentor. Atheneum 5 zit hij…vraag me niet hoe. Altijd als hij een glimp opvangt van mij, begint hij met mauwen, net als zijn moeder trouwens. Altijd heeft hij wat te vragen. Meestal gaat het over een nog niet nagekeken proefwerk, meestal van collega S…
S : Grote man, grote mond, weinig relevants, en altijd te laat, met alles.
Rustig draai ik me om en zeg: goedemorgen T. hoe is het? Mevrooooouuuuw ik wacht nu al 10 dagen…. meneer….cijfers…..overgaan….waarom….me moeder…
Ik knik instemmend, geef hier en daar een geruststellend mmm. Ik ben het dit keer met hem eens; hij wacht echt al lang op het cijfer van een toets.
Na een minuut of wat kap ik gedecideerd doch vriendelijk het gesprek af. T kijkt blij en is ervan overtuigd dat ik al zijn problemen ga oplossen…zoals altijd. Hij voelt zich gezien.
In de pauze ga ik naast collega S zitten en terloops vraag ik hoe het met Atheneum 5 gaat. Hij mompelt wat en ik probeer te ontfutselen of en wanneer hij de cijfers van de laatste toets denkt te hebben, zodat we kunnen kijken hoe ze ervoor staan.. Mompel de mompel…
Ik luister naar zijn tijdgebrek, zijn drukke bijbaan bij het huiswerkinstituut, zijn vrouw, zijn moeder, en ook nu weer knik ik instemmend en begrijpend. S voelt zich gezien en zowaar besluit hij het gesprek met de mededeling dat hij vanmiddag het laatste restje toets zal nakijken en ze naar me zal sturen.
Zien en gezien worden; als je niet in het onderwijs werkt zou je kunnen denken dat ik het heb over de boulevard van Scheveningen. Flaneren in je mooiste jurk, je beste pak, een vet horloge aan je pols en een mooie vrouw aan je arm…
Maar nee; ik heb het over mijn school, mijn kinderen, mijn collega’s en ook over mijzelf. Zien en gezien worden; heel belangrijk voor pubers onderling; wie heeft wat aan, wie praat met wie; waar en hoe sta ik, wie ben ik, wat denken ze over mij.
Maar ook; zien ze mij? Zien ze dat ik onder deze laag make-up eigenlijk heel hard aan het huilen ben. Zien ze dat achter dit clownsmasker eigenlijk heel erg bang ben? Zien ze dat achter deze dure sneakers mijn vader zit; die alles koopt wat ik wil, maar nooit 1 avond thuis is?
Zien ze mij? De collega die ’s avonds gewoon te moe is om na te kijken doordat zijn baby aan 1 stuk door huilt. Zien ze dat achter deze grappen eigenlijk iemand schuil gaat die onzeker is over wat havo 4 over hem zegt?
Zien ze mij? Dat achter dit aan arrogantie grenzend zelfvertrouwen een meisje schuilgaat dat ook gezien wil worden. Zien ze dat achter dit uiterlijk, dit enthousiasme, deze gestructureerdheid, deze ambitie een vrouw schuilgaat die….nee niet alles hoeft gezien te worden.
