Leiderschapspraktijken in tijden van Corona – deel 13
Het zijn bijzondere – om niet te zeggen ronduit rare – tijden. Ook NSO-CNA wordt uitgedaagd creatief om te gaan met de coronacrisis. Dat lukt, maar wel met vallen en opstaan. Het is een tijd van actie, maar ook van leren. Dat geldt natuurlijk ook voor schoolleiders en hun teams.
We vroegen daarom onze studenten, schoolleiders, opdrachtgevers, docenten en bureaumedewerkers hoe het ze vergaat. Wat er goed gaat en wat beter kan. En wat we meenemen naar de toekomst, als alles straks weer ‘normaal’ is.
In aflevering 13 van Leiderschapspraktijken in tijden van Corona.
Joyce Gerritsen, leidinggevende bij de Day a Week School Amsterdam en student Basisbekwaam
Door de maatregelen valt de échte meerwaarde van onze school weg
Joyce Gerritsen volgt sinds september de opleiding Schoolleider Basisbekwaam bij NSO-CNA. Daarnaast is ze sinds maart 2018 leidinggevende bij Day a Week School voor de regio Amsterdam. Deze school geeft onderwijs aan cognitief getalenteerde leerlingen in het basisonderwijs.
Hoe vind je het om student bij NSO-CNA te zijn in tijden van corona?
“Minder inspirerend dan daarvoor, helaas. Vanaf het begin ben ik heel enthousiast over de opleiding. Na iedere onderwijsdag ging ik weer vol kennis en inspiratie naar huis. Ik genoot van het contact met mijn medestudenten, de onderlinge betrokkenheid. Je leert bij NSO-CNA nadrukkelijk met en van elkaar.
Ja, en toen kwam dus corona. Laat ik vooropstellen dat ik het knap vindt hoe NSO-CNA het afstandsonderwijs heeft opgepakt, en hoe onze docent Els Markink de lessen invult. Het ligt dan ook zeker niet aan de organisatie. Het ís simpelweg minder inspirerend om les te volgen via de webcam.”
Wat mis je dan?
Het meeste mis ik nog wel de vibe en sfeer in de groep. Die energie komt niet over online. De informele omgang, even iets aan elkaar vragen, grappige opmerkingen, elkaar simpelweg in het echt zien…
Daarnaast mis ik vaak ook de diepgang. Zo stel je bij fysieke bijeenkomsten veel makkelijker – en daardoor vaker – vragen over de theorie. Op basis daarvan kan de docent ervoor kiezen ergens korter of juist dieper op in te gaan. Dat gebeurt online veel minder. Sowieso is daar eigenlijk al geen tijd voor; een Zoom-sessie van 2 uur is lang zat. De docent moet dus keuzes maken, maar dat gaat ten koste van de verdieping.”
Zijn er ook voordelen aan deze manier van een opleiding volgen?
“Ja, het is héél tijdsefficiënt. Soms denk ik bij een fysieke bijeenkomst nog weleens: dit duurt nu lang genoeg, ga maar door. Dat heb je online niet; alles moet in die korte sessies gebeuren. Dus je houdt veel tijd over, trouwens ook omdat je niet hoeft te reizen.
Daarnaast merk ik dat intervisie in kleinere groepjes op zich goed gaat. Samen aan een opdracht werken gaat bijvoorbeeld prima. Toch merk ik ook dan dat we inhoudelijk niet de diepte opzoeken met elkaar. We missen daar dan toch de focus voor.”
Welke gevolgen hebben de maatregelen voor jouw school?
“Wij richten ons op cognitief getalenteerde kinderen. Die worden geselecteerd op scholen in heel Amsterdam. Bij ons krijgen deze leerlingen 1 dag in de week bovenschools les. Onze leerkrachten zijn gespecialiseerd in de begeleiding van deze kinderen.
Bij ons gaat het dan ook vooral om (de begeleiding van) het leerproces, en niet zozeer de resultaten daarvan. Maar juist op dat proces hebben onze leerkrachten nu geen zicht meer. Ze kunnen alleen nog online de opdrachten klaarzetten en feedback geven op het resultaat. Daarmee valt een belangrijke meerwaarde van onze school – namelijk onze expertise – weg.
Voor leerlingen is dat ook lastig. Want dat leerproces doorlopen ze normaal gesproken samen met hun klasgenoten. Ze helpen elkaar, bevragen elkaar, leren van elkaar. En zien bijvoorbeeld dat anderen een opdracht óók lastig vinden. Dat kan heel geruststellend zijn.
Zo komt bij dat proces van alles kijken: lol, vreugde en trots. Maar soms ook frustratie, boosheid en verdriet. Daarvan getuige zijn en erop sturen, dát is de kracht van onze school. We zien nu dat sommige leerlingen weinig opdrachten inleveren, omdat ze die begeleiding niet krijgen.”
Zijn er ook positieve kanten aan de maatregelen?
“Ja, want tegelijkertijd zijn er ook kinderen die thuis juist opbloeien. Die soms in de klas onzeker worden van al die knappe koppen om hen heen. Deze leerlingen kunnen zich nu in alle rust vastbijten in de opdrachten.
Daarnaast is een aantal barrières doorbroken. Zo had ik vóór corona al eens tegen mijn collega’s gezegd: als je niet bij een vergadering kunt zijn, haak dan digitaal aan! Maar daar was altijd weerstand tegen. Ik schat in dat die nu wel weg is…
Hoe dan ook wil ik Zoom blijven gebruiken om organisatorische zaken te bespreken. Dan kunnen we de fysieke bijeenkomsten vooral gebruiken om van en met elkaar te leren. En samen lessen en thema’s voor te bereiden.
Ook de schroom om Google Classroom te gebruiken is weggevallen. Sommige leerkrachten werkten daar al mee, anderen zagen ertegenop. Toen sloten de scholen en móest iedereen wel. Nou, binnen no-time stonden er opdrachten en lessen online.
Nu zien we dat Classroom echt van meerwaarde is: leerlingen kunnen wanneer ze willen aan hun opdrachten werken, óók buiten de lesdagen om. Zo kunnen ze direct aan de slag met goede ingevingen. En leerkrachten kunnen tussentijds feedback geven. Dat werkt erg goed. Iedereen heeft al uitgesproken dat we dit blijven gebruiken.”
Jullie zijn nog niet open sinds de versoepelingen. Waarom eigenlijk niet?
“Op hun reguliere school moeten leerlingen onderling nog steeds afstand houden. Op de schoolpleinen hebben de meeste scholen een apart hoekje voor iedere klas. Zolang dat soort maatregelen van kracht zijn, kan ik het niet verantwoorden om ze hier samen te laten komen.
Tegelijkertijd is dat ook dubbel, want sportclubs zijn wel weer open. Daar zien ze ook kinderen van buiten hun school. Daarom wil ik zo snel mogelijk een protocol voor onze situatie, zodat ook wij weer leerlingen kunnen ontvangen en vooral: goed begeleiden.”
Lees ook de andere interviews over leiderschapspraktijken in tijden corona.
Interview: Arjan Jonker, Waardevolle Webteksten