Hoop ~ Philipp Blom (2024)

Over een verstandige verhouding tot de wereld.

Het was dinsdag, naar later bleek twee weken voor zijn overlijden. Mijn collega en vriend Pim belde me en vertelde dat het niet zo goed ging, maar dat hij, als het weer iets beter zou gaan, de intakes nog wel wilde doen. Hij had net nog een bestraling gehad, hopelijk zou die effect hebben. Er ging altijd hoop schuil in zijn verhaal over zijn toestand. En die hoop deed hem leven. Lees verder ›

De Winst van Mist

Onduidelijkheid

In veel onderwijsorganisaties kom ik dezelfde frustratie tegen: onduidelijkheid over beleid, taken en verantwoordelijkheden. “Waar ga ik over? Wat mag ik beslissen?” of “Wat is eigenlijk onze verantwoordelijkheid als team?” Die vragen hoor ik op elk niveau: van docenten, van afdelings- of teamleiders, schoolleiders, en zelfs van directeuren, rectoren en bestuurders. En telkens klinkt dezelfde oproep: leidinggevenden, geef duidelijkheid. Geef kaders. Lees verder ›

Leiderschapsontwikkeling op maat is relatiewerk

Bij NSO-CNA vragen scholen ons regelmatig om het leren van hun schoolleiders te ondersteunen. In die verkenning kom ik steeds weer het verschil tegen tussen leren en ontwikkelen.

Leren richt zich vaak op het aanleren van vaardigheden: een training, een model, een instrument. Eenmalig, afgebakend, met het idee dat je daarna “klaar” bent voor de rest van je loopbaan.

Maar ontwikkeling werkt anders. Leiderschap ontwikkel je steeds opnieuw, in relatie tot de context waarin je werkt. Geen lineair proces, maar iets wat zich ontvouwt in de praktijk, in interactie, in reflectie. Lees verder ›

Gedeeld leiderschap: Hoe voorkom je een informele leider?

Een aanspreekpunt?

Zoveel scholen, en trouwens ook andere organisaties, willen graag hiërarchisch leiderschap aanvullen met gedeeld leiderschap. Toch blijkt dat, ondanks ambitie, vaak niet gemakkelijk. Gister sprak ik nog met een grote vo school met meerdere locaties, waar ze al een aantal jaar daarnaartoe werken. Ze hebben hele mooie stappen gezet. Ze werken met kleine teams van 7 tot maximaal 10 teamleden. Die teams zijn samen verantwoordelijk voor een groep leerlingen. Dat combineren ze met vakgroepen die verantwoordelijk zijn voor de vakontwikkeling en die combinatie werkt goed. Lees verder ›

Toenemende agressie in het onderwijs: willen we dat schoolleiders en leraren de kop van jut zijn?

“Ik ben er helemaal klaar mee: die pubers en hun mopperende ouders. Ik ga op zoek naar een andere baan.” aldus een bevriende leraar op een VO-school.

De afgelopen weken sprak ik met verschillende schoolleiders en leraren, die allemaal dezelfde zorg uitten: de toenemende agressie van ouders richting leraren en schoolleiding. De korte lontjes, die we wel meer zien in de samenleving op dit moment, spelen ook de scholen parten. Lees verder ›

Monsters

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Onderwijs voor een ongekende toekomst” die Govert de Vrieze op 18 december verzorgt.

Waarschuwing: de nu volgende tekst kan schokkende beelden bevatten.

Vrouw Poels uit Horst is naar de Ouderdag op de kazerne in Blerick geweest. Vraagt de buurvouw hoe het daar nou was.
“Geweldig. Zo’n schone kanonnen hebben ze daar. En van die grote vrachtauto’s. En dan allemaal die soldaten in de parade. Geweldig en toch ook jammer.”
“Hoe zo jammer?”
“Nou, ze liepen allemaal uit de pas behalve onze Handrie.” Lees verder ›

Een nieuw teamlid in ons team: ‘Willen wij je er wel bij?’

In een doorlopende opleidingsgroep over systeemgericht werken in teams, waar ik al vele jaren aan meedoe, kwamen er in het begin van het seizoen een paar nieuwe deelnemers bij.

Tot mijn eigen verrassing merkte ik een sterke weerstand tegenover deze mensen. Wij hadden een leuke groep en wisten wat we aan elkaar hadden. Na jaren van samen leren hadden we zo onze gewoonten en ongeschreven regels. En nu… kwamen daar ineens buitenstaanders bij. Mijn instinctieve reactie was om hen een beetje buiten te sluiten: ik richtte me vooral op de vertrouwde gezichten. De nieuwelingen moesten zich maar aanpassen aan ónze manieren.

Deze weerstand had niets te maken met de personen zelf. Het waren aardige mensen hoor, die nieuwelingen. Lees verder ›

Wat jij zoekt

Wat jij zoekt

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Een school als zoöperatie” die Klaas Kuitenbrouwer op 20 november verzorgt.

“Maar in jullie advertentie stond ‘ruime tuin’, hoe kan dat nou, deze tuin is maar een paar vierkante meter!?!”

“Dat is zeker zo, maar kijk eens hoe hoog die is!” Lees verder ›

Wat zullen we met de kinderen doen?

Met die vraag daagt pedagoog Gert Biesta ons allemaal uit om opnieuw na te denken over waar wij voor staan als onderwijsprofessionals. Want wij kunnen het verschil maken voor de kinderen van nu. En dat is – naar mijn mening – wat de toekomst nodig heeft.

Onze opvattingen over onderwijs lijken steeds minder te passen bij de leerling in deze tijd. Niet omdat kinderen nu zo anders zijn, maar omdat de wereld zo veranderd is. Desondanks blijven we vasthouden aan onze gewoontes, aan wat we weten, aan wat ooit werkte, en aan hoe we denken dat het hoort. Lees verder ›

There is no box

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Leren en af-leren voor VUCA-vraagstukken” die Anna Snel op 6 november in Diemen verzorgt.

Sinds een jaar of vijf werken we binnen ons masteronderwijs (vanaf 2021 ondergebracht in één opleiding, de Master of Educational Leadership kortweg MEL) vanuit de aanname dat een school altijd ‘op een bepaald moment ergens’ is. Met andere woorden: een school bevindt zich niet in een vacuüm, maar is als samenballing van processen genest in historische processen, waar ze gewild en ongewild actief in deelneemt. En om te leren hiermee om te gaan, werken onze studenten met zogenaamde wicked puzzels in hun eigen praktijk. Lees verder ›