Monsters

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Onderwijs voor een ongekende toekomst” die Govert de Vrieze op 18 december verzorgt.

Waarschuwing: de nu volgende tekst kan schokkende beelden bevatten.

Vrouw Poels uit Horst is naar de Ouderdag op de kazerne in Blerick geweest. Vraagt de buurvouw hoe het daar nou was.
“Geweldig. Zo’n schone kanonnen hebben ze daar. En van die grote vrachtauto’s. En dan allemaal die soldaten in de parade. Geweldig en toch ook jammer.”
“Hoe zo jammer?”
“Nou, ze liepen allemaal uit de pas behalve onze Handrie.” Lees verder ›

Een nieuw teamlid in ons team: ‘Willen wij je er wel bij?’

In een doorlopende opleidingsgroep over systeemgericht werken in teams, waar ik al vele jaren aan meedoe, kwamen er in het begin van het seizoen een paar nieuwe deelnemers bij.

Tot mijn eigen verrassing merkte ik een sterke weerstand tegenover deze mensen. Wij hadden een leuke groep en wisten wat we aan elkaar hadden. Na jaren van samen leren hadden we zo onze gewoonten en ongeschreven regels. En nu… kwamen daar ineens buitenstaanders bij. Mijn instinctieve reactie was om hen een beetje buiten te sluiten: ik richtte me vooral op de vertrouwde gezichten. De nieuwelingen moesten zich maar aanpassen aan ónze manieren.

Deze weerstand had niets te maken met de personen zelf. Het waren aardige mensen hoor, die nieuwelingen. Lees verder ›

Wat jij zoekt

Wat jij zoekt

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Een school als zoöperatie” die Klaas Kuitenbrouwer op 20 november verzorgt.

“Maar in jullie advertentie stond ‘ruime tuin’, hoe kan dat nou, deze tuin is maar een paar vierkante meter!?!”

“Dat is zeker zo, maar kijk eens hoe hoog die is!” Lees verder ›

Wat zullen we met de kinderen doen?

Met die vraag daagt pedagoog Gert Biesta ons allemaal uit om opnieuw na te denken over waar wij voor staan als onderwijsprofessionals. Want wij kunnen het verschil maken voor de kinderen van nu. En dat is – naar mijn mening – wat de toekomst nodig heeft.

Onze opvattingen over onderwijs lijken steeds minder te passen bij de leerling in deze tijd. Niet omdat kinderen nu zo anders zijn, maar omdat de wereld zo veranderd is. Desondanks blijven we vasthouden aan onze gewoontes, aan wat we weten, aan wat ooit werkte, en aan hoe we denken dat het hoort. Lees verder ›

There is no box

Preflectie van Floor Basten op de masterclass “Leren en af-leren voor VUCA-vraagstukken” die Anna Snel op 6 november in Diemen verzorgt.

Sinds een jaar of vijf werken we binnen ons masteronderwijs (vanaf 2021 ondergebracht in één opleiding, de Master of Educational Leadership kortweg MEL) vanuit de aanname dat een school altijd ‘op een bepaald moment ergens’ is. Met andere woorden: een school bevindt zich niet in een vacuüm, maar is als samenballing van processen genest in historische processen, waar ze gewild en ongewild actief in deelneemt. En om te leren hiermee om te gaan, werken onze studenten met zogenaamde wicked puzzels in hun eigen praktijk. Lees verder ›

Het verhaal van een schoolleider uit Rusland

Sociale complexiteit in tijden van oorlog

Verslag van de workshop van Maya Zupnik op het 35-jarig jubileum van NSO-CNA

Waarom is een totalitair regime voor veel mensen tóch aantrekkelijk? Vanwege de eenvoud: alles wordt voor jou besloten. Wie je bent, wat je doet, wat je moet denken… Je bent in feite kind. Alle complexiteit en verantwoordelijkheid verdwijnt. Aantrekkelijk…maar gevaarlijk. Lees verder ›

Gedoe tussen Wilders en Omtzigt, is gedoe in het hele team…

In veel teams komt het voor: twee mensen die continu botsen, waardoor de spanning steeds weer oploopt. De rest van het team laat het gaan en denkt: “Daar gaan ze weer. Laat ze het zelf maar oplossen, het is niet mijn probleem. Hier hoef ik ook niet bij te zijn.”

Herkenbaar in je team? Lees verder ›

Leren onderzoeken van en in sociale complexiteit

Het is gemakkelijk om over onderwijs en schoolleiderschap te denken in abstracties. We lezen bijvoorbeeld vaak dat onderwijs draait om ‘de leerling en de leraar’, en dat ‘de schoolleider’ ertoe doet. En ook is wensdenken over onderwijs en schoolleiderschap gemakkelijk: te makkelijk worden ideaaltypische oplossingen gesuggereerd waarin alles goed komt, maar waarin voorbij wordt gegaan aan de feitelijke praktijk. Abstracties en wensdenken kunnen inspireren, maar ook frustreren. In deze bijdrage voor het 10-jarig jubileumnummer van de De Nieuwe Meso beschrijven Floor Basten en Bart Schipmölder hoe ze binnen de master Educational leadership met onderzoek iets anders proberen te bewerkstelligen. Lees verder ›

Post-humanisme in het onderwijs

De mens staat centraal in ons onderwijs. Al sinds het begin. En dus denken en doen we ‘antropocentrisch’. Toegegeven, dat heeft ons in sommige opzichten ver gebracht. Tegelijkertijd is er van alles mis met dit perspectief op de wereld, volgens Floor Basten:

“In de westerse wereld staat de mens bovenaan in een hiërarchie, als kroon op de schepping. Daardoor zijn we de niet-menselijke wereld als gratis supermarkt gaan behandelen. Zo wordt onze leefomgeving steeds slechter. Als we zo doorgaan, weten we dat het fout afloopt.” Lees verder ›

Wat kun je met complexiteit in het hier en nu?

Een interview met Ingmar Kappers over Sense-making en sociale complexiteit.

Sociale complexiteit stelt steeds hogere eisen aan schoolleiders: aan hun menselijk vermogen om die complexiteit waar te nemen, te duiden en erin te handelen. ‘Sensemaking’ wordt dat genoemd. Maar Ingmar Kappers spreekt liever over ‘complexiteitsdoen’. Lees verder ›